به گزارش سرویس سیاسی «گیل‌نویس» ، اسحاق جهانگیری همه نوع نقشی ایفا کرد. بغض کرد. منتظری و موسوی و خاتمی را ستود. درباره سیاه نمایی دولت سابق و سپید نمایی دولت فعلی، هرچه اغراق بلد بود به کار بست. گفت پدرم کارگر بود اما ساعت 14 میلیونی بر مچ بست و وقتی که مردم خواستار شفافیت اموال نامزدها شدند، با صراحت تخطئه کرد تا درباره مختصات آپارتمان اشرافی خود در بالاتر از ونک سخنی نگوید.
امروز هم خبر آمده که فیلم انصرافش را پر کرده تا پس از مناظره کنار برود. مردم اما هیچ وقت جدی نگرفتند. به همین دلیل هر قدر هم در مناظره ها گریبان چاک داد و ادای قهرمان ها را در آورد، مورد اقبال واقع نشد. وفتی آمد، محبوبیت او طبق نظرسنجی دستگاه های دولتی، نزدیک به صفر بود. روی همان خط مستقیم در نمودار نظرسنجی ها حرکت کرد و حالا هم که می خواهد به نمایش خود پایان دهد، روی همان خط صفر بدون انحنا در نمودار است.
مردم نه آمدنش را جدی گرفتند و نه رفتنش را. شده داستان گنجشکی که به درخت تنومند گفت ” محکم بایست که می خواهم بپرم”! طرفه آن که امروز گفته “نامزد ها باید برنامه شان را اعلام کنند”.
انتهای پیام / جهان
