به گزارش سرویس سیاسی «گیل‌نویس»، در گام اول شاید بازرگانان و تجار با برجام سر و کار بیشتری داشته باشند که بارها اعلام کرده‌اند در شرایط تجارت خارجی کشور تغییر محسوسی ایجاد نشده است، اما دولت نه تنها این موضوع را برای مردم بازگو نکرده بلکه با روش‌های مختلف واقعیت برجام را به گونه‌ای دیگر جلوه داده است.
اما روز گذشته و در همایش روز ملی انرژی هسته‌ای، روحانی بار دیگر از عبارات غلو آمیزی برای برجام استفاده کرد که حتی رسانه‌های بین المللی را نیز به واکنش واداشت.
رئیس جمهور با اشاره به نقدها نسبت به برجام گفت: «برجام یک ابر است. این ابر برای اینکه بخواهد ببارد و سرزمین ما را پرآب کند، این جنگل‌ها، سروها و مراتع است که این ابر را وادار به باران می‌کنند. اگر پایین سبزه، گل و درخت نباشد، ابر نخواهد بارید. بارش این ابر با این گل‌ها بود. حالا این که برخی می گویند ما صدای رعدوبرق را شنیدیم یا نشنیدیم، بحث دیگری است. شما بارانش را که می‌بینید حالا رعد و برقش آن بالا بود، شاید شما خواب بودید. شما که باران را می‌بینید که بر مردم نازل شده است. شما می‌بینید که بسیاری از پروژه‌هایی که امروز افتتاح شد با همکاری شرکت‌های خارجی به ثمر نشستند، این یعنی باران برجام. آنچه ما امروز در فناوری هسته‌ای مشغول به تولید آن هستیم، در بازار تجاری عرضه می‌کنیم. تجاری شدن بازار هسته‌ای ما مربوط به باران رحمت برجام است. اگر این باران نبود آب سنگین صادر نمی‌شد.»
حال آفتاب تابان به ابر باران زا تبدیل شده است؛ البته شاید رئیس جمهور به درستی صحبت از رعد و برق برجام می‌کند؛ رعدی که برقش راکتور اراک را گرفت و قلب آن از سیمان پر شد، اما باران این رعد در هوای پر گردوغبار بدعهدی ها و بی دقتی‌ها در متن برجام ناپدید شد.
برجام که در سال گذشته و در زمان دولت باراک اوباما امضا شد، دولت با سر و صدای زیاد از آن یک خط قرمز ایجاد کرد و توانست تأیید مجلس نهم را هم ظرف 20 دقیقه برای آن بگیرد. این درحالی بود که به اذعان بسیاری از کارشناسان برجام معامله‌ای بود که امروز مشخص شده منفعت آن برای ملت ایران کمتر از امتیازاتی بود که بر اساس توافق واگذار شد.
علاوه بر نقص‌های متن توافق، سرعت عمل ما در اجرایی کردن برجام که نام آن را تعهد گذاشتیم، با طرف مقابل نیز همخوانی ندارد و در این میان ما گویی همه کارت‌ها را رو کردیم و طرف مقابل چندان حرکت مثبتی انجام نداده است.
آقای ظهره وند کارشناس مسائل بین الملل درباره معایب متن توافق هسته‌ای گفته است:« متن برجام به دلیل پیچیدگی‌ها ده‌ها بار باید خوانده شود تا فرد دریابد که جای تفاصیل متفاوت و گوناگونی که وجود دارد، کجاست؟ به همین دلیل مذاکره‌کنندگان در لوزان می‌گفتند توافق کردیم و دوستان در این طرف می‌گفتند چرک‌نویس است! چطور ممکن است دولت در آن طرف سند توافق را مهر زده و به عنوان قرارداد اعلام می‌کند، حتی ما اعتراض نکردیم و بگوییم ما مذکرات بعدی را انجام می‌دهیم تا شما مشخص کنید آیا این چرک‌نویس است یا قطعنامه است؟»
روز 20 فروردین در تقویم‌ها روز انرژی هسته‌ای نام گرفته است، در این روز ساختار هسته‌ای کشور وارد فاز تولید صنعتی شد، اما طی توافق برجام تا حدود زیادی این زیر ساخت‌ها با چالش رو به رو شد. به هر روی، قرار بود برجام منافع گسترده اقتصادی از جمله رفع تحریم‌های بانکی و ورود سرمایه گذاری‌های خارجی را برای کشور به ارمغان بیاورد.
امروز نه تنها تحریم‌های بانکی هنوز پا برچا هستند، بلکه خبری از ورود سرمایه‌های خارجی برای رفع مشکل رکود و بیکاری نیست. دولت سعی می‌کند با برنامه‌های تبلیغاتی این موضوع را القا کند که با برجام، باران سرمایه‌های خارجی بر سر اقتصاد ایران باریده اما وقتی می‌بینیم این سرمایه‌ها فقط در حد طرح‌های مصوب وزارتخانه بوده‌اند و هیچ یک به مرحله اجرا نرسیده‌اند، به راحتی مشخص می‌شود که گویا باران که روحانی از آن یاد می‌کند باران اسیدی بوده که بعضاً مردم خوزستان طعم آن را می‌چشند.
از سوی دیگر اگر در معامله برجام، دستاوردهای هسته‌ای دولت قبل نبود، دولت روحانی به اتکای کدام سرمایه می‌توانست در این میدان مذاکره وارد شود. اگر نبود زیر ساخت‌های هسته‌ای کشورمان، روحانی از میدان مذاکره نیز با دستان خالی باز می‌گشت و نمی‌توانست امروز باران اسیدی‌اش را به جای باران واقعی به مردم معرفی کند.
نشریه آمریکایی فارین پالیسی نیز معتقد است:«روحانی برجام را با غلو در مزایای اقتصادی به عموم مردم فروخت.» نشریه فارن‌پالیسی در تحلیلی به قلم «ایلان گلدنبرگ» از مقام‌های دولت باراک اوباما، نوشت: «در واقع، ایران از سرعت کاهش تحریم‌ها در دوران اوباما ناراضی بود. بخش زیادی از این موضوع تقصیر دولت ایران است، چرا که پرزیدنت روحانی این توافق(برجام) را با غلو در مزایای اقتصادی آن، به عموم مردم فروخت!»
